Madre mia Grecia
Δεν έχω σπίτι πίσω για να `ρθώ ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να περπατήσω μια Πρωτομαγιά. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα. Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.		Non ho una casa cui tornare né un letto per dormire non ho una strada né un quartiere per cantare il primo maggio Le tue false grandi parole me le dicesti col mio primo latte Ma ora che abbiamo risvegliato i serpenti porti i tuoi vecchi vestiti e non piangi mai madre mia Grecia per aver svenduto i tuoi figli come schiavi Le tue false grandi parole me le dicesti col mio primo latte E quando ho parlato al mio destino avevi indossato i tuoi vecchi vestiti e al mercato mi hai preso come una zingara con una scimmia Grecia, Grecia madre di dolore Le tue false grandi parole me le dicesti col mio primo latte Ma ora che la luce risplende di nuovo ti rivesti della tua antica bellezza e per le arene del mondo madre mia Grecia trascini sempre dietro la menzogna
Alessio Miranda © 18.10.2005

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info