Presno so sonho do tempo
Θα `θελα να `ταν η ζωή
χαμόγελο στην ερημιά μας·
ένα τραγούδι κάθε πρωί,
μι’ αχτίδα ήλιος στην καρδιά μας.
Μα όλα έρχονται αλλιώς,
κι εσύ γιορτή χαμένη.
Μας πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Αχ, πήρε τ’ όνειρο ο καιρός
και μείναμε δυο ξένοι.
Θα `θελα να `ταν η ζωή
σαν τ’ άγιο γέλιο του εργάτη·
όπως το γράμμα ένα πρωί
που φτάνει για τον μετανάστη.
Queira que a vida fosse
um sorriso no nosso deserto
uma canção em cada manhã
um raio de sol no nosso coração.
Mas tudo vem diferente
e tu na festa persa
Preso o sonho no tempo
E somos dois estranhos
Ah, preso o sonho no tempo
e somos dois estranhos.
Queira que a vida fosse
como o santo sorriso do trabalhador
como a carta de uma manhã
que chega ao imigrante.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.01.2011