The bicycle
Σ’ είδα μια μέρα να περνάς στο δρόμο μες στην πόλη,
δίπλα στη στάση παγωμένοι περιμέναν όλοι.
Βάδιζα άσκοπα χωρίς να ξέρω που πηγαίνω
σαν κάποιος άνθρωπος που ο κόσμος θεωρεί χαμένο.
Σ’ είδα τυχαία να περνάς με το ποδήλατο σου,
κοίταζες λες κι ο κόσμος φτιάχτηκε για να είν’ δικός σου.
Αφού τα βλέμματα σκοτώνουν κι έχω πια πεθάνει
μοιάζει ο παράδεισος με δρόμο που σε σένα φτάνει.
Μοιάζει σαν να `ρθες από κάποιο ουρανό του νότου,
σαν κάποιος άγγελος που έψαχνε το διάβολο του.
Αφού ακόμη και ένας άγγελος λυπάται μόνος
μπορεί γι’ αυτό να σ’ έχει φέρει εδώ μπροστά μου ο δρόμος.
Σ’ είδα μια μέρα να περνάς με το ποδήλατο σου,
κοίταζες λες κι ο κόσμος φτιάχτηκε για να είν’ δικός σου.
I saw you one day crossing the street through the city
everyone waiting at the bus stop frozen
i was strolling without knowing where i'm going
like a person thought to be a loser
I saw you by chance passing by on your bicycle
you were looking like as if the world was meant to be yours
since looks can kill and i'm already dead
heaven resembles a road that's leading to you
It seems as if you came from some southern sky
like some angel searching for his devil
Since even an angel can be alone in remorse
then it might be why the road has led you to me
I saw you one day riding your bicycle
you were looking as if the world was meant to be yours
Piper87 © 21.01.2011