Anna mun sanoa
Πορτοκάλογλου:
Άσε με να λέω πως θα σε αφήσω,
λόγια είναι μόνο, ό,τι και να πω.
Άσε με να φύγω και να περπατήσω
λίγο ν’ ανασάνω και θα ξαναρθώ.
Μα όταν λέω πως μαζί σου θα ξεκόψω
γίνεσαι φλόγα που με καίει και γυρίζω
σαν το τσιγάρο που όλο λέω "θα το κόψω"
κι όμως με πάθος πιο πολύ ξανακαπνίζω.
Βιτάλη:
Άσε με να λέω πως δε θα σ’ αφήσω,
μες στην αγκαλιά μου πια να ξαναμπείς.
Πως αυτή τη νύχτα την πόρτα θα σου κλείσω
λόγια είναι μόνο, λόγια της στιγμής.
Μα όταν λέω πως μαζί σου θα ξεκόψω
γίνεσαι φλόγα που με καίει και γυρίζω
σαν το τσιγάρο που όλο λέω "θα το κόψω"
κι όμως με πάθος πιο πολύ ξανακαπνίζω.
[Πορτοκάλογλου:]
Anna mun sanoa että sinut jätän,
sanoja vain ovat, mitä sanonkin.
Anna minun lähteä ja kävellä
hiukan huokaista ja palata.
Mutta kun sanon kanssasi jatkavani
muutut liekiksi joka polttaa ja palaan
kuin savuke josta aina sanon "tuon lopetan"
ja suuremmalla himolla vain taas polttelen.
[Βιτάλη:]
Anna mun sanoa etten sua jätä,
syliini vain mun taas käyt.
Että tänä yönä oven sulta suljen
sanoja vain ovat, sanoja hetken.
Mutta kun sanon kanssasi jatkavani
muutut liekiksi joka polttaa ja palaan
kuin savuke josta aina sanon "tuon lopetan"
ja suuremmalla himolla vain taas polttelen.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 28.01.2011