A fine-looking coach with two horses
Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω
Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ’ αβάσταχτα χαστούκια
και ν’ ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια
Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
A fine-looking coach with two horses
you must bring to me once I shut my eyes
so I can wander 'round the world for once as rider
this world with its flaws and insanities
One of the horses I wish to be white
like the dreams I harbored as a child
the other horse I wish to be a black one
like the bitter dark and gloomy life of mine
I wish I will be cracking my whip mercilessly
like the unbearable slaps of my fate
and in the night it should sound as whining cry
like depressing jamming of bouzoukia
One of the horses I wish to be white
like the dreams I harbored as a child
the other horse I wish to be a black one
like the bitter dark and gloomy life of mine
Mιλτος Mπ. © 22.11.2005