Injusto silêncio
Χρόνια και χρόνια δε με φοβίζουν
κι ας με παιδεύουνε
Λένε πως όλα εδώ γυρίζουν
κι απο δω φεύγουνε
Εμένα δώσ’ μου ένα τσιγάρο
δώσ’ μου και μια φωτιά
Κι όλο τον κόσμο
θα τον φουμάρω μέσα σε δυο λεπτά
Πόσα χρόνια χωράνε σ’ ένα γράμμα
Πόσες λέξεις ζυγίζει μια ζωή
Δεν υπάρχει για μένα τραγούδι κανένα
Άδικη σιωπή
Όπου κι αν πήγα, ό,τι κι αν είδα, όσα κι αν έζησα
Τι να το κάνεις, ποτέ δε βρήκα
έχασα, κέρδισα
Όλες οι μέρες, όλες οι νύχτες,
γίναμε μια στιγμή
Γίνανε εικόνες, γίνανε συνήθειες, γίνανε μια βροχή
Anos e anos e não com temor
e se me atormentam
Se diz tudo aqui gira
e que vejo que sai
Me dê um cigarro
me dê um fogo
e todo o mundo
fumarei dentro de dois minutos
Quantos anos sem uma carta
quantas palavras pesam uma vida
não existe para mim música nenhuma
Injusto silêncio
Onde e se anda,e o que foi embora
que fazer, nunca procure
se perde ou ganha
Todos os dias, todas as noites,
tornamos um momento
nos tornamos imagens, nos tornamos hábitos nos tornamos uma chuva.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 07.02.2011