The kaiksis
Γκελ γκελ Καϊξή
γιαβάς γιαβάς
Μεσ’της Πόλης τ’ακρογιάλι
μέσ’τη σιγαλιά
μεσ’του Χαρεμιού τη Λίμνη
γκέλ γκέλ Καιξή
Να κλέψω τη
Γκιουζέλ Χανούμ
σκλάβα μέσα στο κελί της
κλαίει και θρηνεί
και ζητάει τη λευτεριά της
γκελ γκελ Καϊξή
Gkel, gkel, kaiksi!
Softly, gently
to the shoreline of the Only City
into the quiet
into the oblivion of the harem...
Gkel, gkel, kaiksi!
let me steal away
Guzel Hanoum
a slave in her cell
weeping and mourning
and asking for her freedom
Gkel, gkel, kaiksi!
Geeske © 31.10.2005