Se eu não te ver
Αν θα σε δω να παίρνεις φόρα να πέφτεις για μένα στη φωτιά και αν θα πεις ν’ ακούσω θέλω το όχι σε φτερωτή ματιά τότε θα ξέρω φως μου πόσο αντέχεις να ζεις στη μοναξιά ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις όταν σου λέω γεια Αν δε σε δω στο χωρισμό ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω τα λόγια που `χεις πει μα θα πονέσω αν θα πιστέψω ό, τι δε μου `χεις πει Αν θα σε δω να κρύβεις όταν τα πίνεις το δάκρυ στη γουλιά και αν θα πεις πως δεν μπορείς πια να γίνεις η κάθε μου χαρά Τότε θα ξέρω φως μου πόσο αντέχεις να ζεις στη μοναξιά ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις όταν σου λέω γεια Αν δε σε δω στο χωρισμό ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω τα λόγια που `χεις πει μα θα πονέσω αν θα πιστέψω ό, τι δε μου `χεις πει.		Se vou te ver, agarre agora a cair por mim no fogo e se me disser o quero escutar o olhar desprovido de asas então suportas vive na solidão o quando os seus limites suportam quando te digo Olá Se eu não te ver na separação abrindo vias, ah para te rever Não vai doer, se eu acredito as palavras que tu disseste mas em mim dói, se acredito o que eu não tenho dito Se para eu te ver, se escondes, quando se bebes as lágrimas a saborear e se puder,, não poderás Então vou saber, minha luz, o quanto agüentas a viver na solidão e o qual o limite que agüentas quanto de digo, olá Se eu não te ver na separação abrindo vias, ah para te rever Não vai doer, se eu acredito as palavras que tu disseste mas em mim dói se acredito o que eu não tenho dito
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 17.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info