Mijn sprookje
Σου ‘παν πως είμαι μπελαλής
άντρας βαρύς και ντερτιλής
δε λογαριάζω κι ούτε ρίχνω τεμενά
δεν κάνω κράτει πουθενά
Παραμυθάκι μου μη με μαλώνεις
παραθυράκι μου μη μου σφαλάς
παραμυθάκι μου μη βαλαντώνεις
και την καρδούλα σου μην τη χαλάς
Σου ‘παν πως έδιωξα πολλές
κι όταν αρχίνισες να κλαις
σου ‘παν να φύγεις από μένα μακριά
λες κι έχει η αγάπη γιατρειά
Παραμυθάκι μου μη με μαλώνεις
παραθυράκι μου μη μου σφαλάς
παραμυθάκι μου μη βαλαντώνεις
και την καρδούλα σου μην τη χαλάς
Ze zegden je dat ik een onruststoker ben
een koppig man met vuile jeans
“rekening houden” ken ik niet, een knieval doe ik niet
Bescheiden ben ik nergens
Mijn sprookje, vermaan me niet
mijn raampje, sluit me niet buiten
Mijn sprookje, put me niet uit
en je hartje, bederf het niet
Ze zegden je dat ik er al veel wegstuurde
en als je begon te huilen
zegden ze: ga ver van hem weg
alsof de liefde zich laat genezen
Mijn sprookje, vermaan me niet
mijn raampje, sluit me niet buiten
Mijn sprookje, put me niet uit
en je hartje, bederf het niet
renehaentjens © 25.02.2011