Schepen zwervers
Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι.
Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι.
Μπροστά μας περνάνε, μα δε σταματάνε.
Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας.
Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη.
Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει.
Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα.
Σ’ αυτό το λιμάνι δε φεύγει κανείς.
Στο `να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα `ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.
Schepen zwervers floten naar ons
Kom! zegden ze tegen ons en ze knipoogden
Ze varen ons hier voorbij, maar zonder te stoppen
Hun witte zeilen waren niet voor ons
Schepen passeerden, gingen verloren in de diepten
Waarom ze met ons spotten zal niemand vernemen
Ongeluksdag, ze werden naar de verte getrokken
Uit deze haven vertrekt niemand
De sigaret in mijn ene hand
lijkt een gemist lichtbaken
Zodra ze dooft komt er een regenvlaag
Het feest is nu voorbij
renehaentjens © 25.02.2011