Bela e estranha pátria
Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα Ρίχνει να πιάσει ψάρια - πιάνει φτερωτά στήνει στη γη καράβι - κήπο στα νερά κλαίει φιλεί το χώμα - ξενιτεύεται μένει στους πέντε δρόμους - αντρειεύεται Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα Κάνει να πάρει πέτρα - τηνε παρατά κάνει να τη σκαλίσει - βγάνει θάματα μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι - πιάνει ωκεανούς ξεσηκωμούς γυρεύει - θέλει τύραννους Όμορφη και παράξενη πατρίδα ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα		Bela e estranha pátria Oh, como ela que me dá isso que nunca vi Lança para agarras peixes,mas caça aves constrói na terra o navio e um lugar na terra com água chora, beija a terra que deixa fica nas cinco ruas * Bela e estranha pátria Oh, como ela que me dá isso que nunca vi Faz, pega a pedra, se cobre de maldições esculpe e encontra e faz milagre pega um barco e agarra os oceanos pergunta por revoluções e quer tiranos Bela e estranha pátria Oh, como ela que me dá isso que nunca vi
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 01.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info