Jogue o meu corpo no fogo
Να μη με φώτιζαν τέτοια μάτια,
να μη με λιώνανε τόσοι στεναγμοί,
να μη με χώριζαν δυο κομμάτια,
νύχτες που βγάζουν σ’ άλλα μονοπάτια
και έχουν το κορμί σου αφορμή,
και έχουν το κορμί σου αφορμή.
Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ,
αυτή η αγάπη στ’ άστρα μ’ ανεβάζει,
κι άσε να καώ όπως θέλω και να χρεωθώ,
αυτό το λάθος μόνο μου ταιριάζει.
Αγάπη που ’γινες σώμα κι αίμα,
χωρίς εσένα όλα είναι ξενιτιές.
Αν η αλήθεια σου γίνει ψέμα,
στάχτη να γίνω μέσα σ’ ένα βλέμμα
που τις νύχτες βάζει πυρκαγιές,
που τις νύχτες βάζει πυρκαγιές.
Para não acender com algum olhar
para não esmagar tantos gemidos
para não separar os pedaços
noites que passam em outros caminhos
e tem o seu corpo a subir...
e tem o seu corpo a subir...
Jogue no meu corpo fogo a incendiar
esse amor que as estrelas iluminam
e deixe me queimar como quero ser
esse erro só me enlouquece
Amor, onde vai o corpo e o sangue
sem você tudo é exílio
Se sua verdade se torna mentira
cinzas que tomo dentro de uma vista
onde as noites queimam
onde as noites queimam
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 06.03.2011