De novo
Πάλι βλέπω πως ξημέρωσε
στον πόνο μ’έδωσε η θύμησή σου
επικίνδυνη εξάρτηση με κάθε ανάμνηση
απ’τις στιγμές που ζούσα τ’όνειρο μαζί σου
Πάλι η νύχτα δε περνά
η σκέψη σου πονά
κι εγώ απ’το μηδέν στο πουθενά
Πάλι σε φέρνω στο μυαλό
ξεσπάω σ’ότι βρω
ν’αλλάξω τη ζωή μου δεν μπορώ
Πάλι η νύχτα δε παλεύεται
ούτε γιατρεύεται ό’τι πονάει
όσα γύρω σε θυμίζουνε, με συγκλονίζουνε
και το μαχαίρι στην πληγή ξαναγυρνάει
Πάλι η νύχτα δε περνά
η σκέψη σου πονά
κι εγώ απ’το μηδέν στο πουθενά
Πάλι σε φέρνω στο μυαλό
ξεσπάω σ’ότι βρω
ν’αλλάξω τη ζωή μου δεν μπορώ
De novo vejo como desperta
na dor me dá a sua lembrança
perigosa dependência com cada lembrança
pelos momentos onde se vive o sonho contigo
De novo a noite não passa
E o pensamento em ti dói
e eu por nada sofro
De novo te levo na cabeça
explodo para te encontrar
para mudar a minha vida não posso
De novo a noite não luta
nem cura o que dói
tudo atrás me recorda
me treme
e a faca na ferida
de novo passa
De novo a noite não passa
E o pensamento em ti dói
e eu por nada sofro
De novo te levo na cabeça
explodo para te encontrar
para mudar a minha vida não posso
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 06.03.2011