Trueno y relámpago
Πες μου ποιο χέρι στης μοίρας το χάρτη
Σκορπάει μελάνι
Και σβήνει λιμάνι, σβήνει ρότα, φάρους κι ακτή
Και ποιας πυξίδας η μαύρη λεπίδα
Θα δείξει ελπίδα
Μιας άγνωστης γης προσμονή
Κεραυνός κι αστραπή
Ξάφνου στ’ ανήξερο καλοκαίρι
Η κακιά η στιγμή
Φίδι, σκορπιός, μαχαίρι
Στην καρδιά μου όρμησε να τη φαρμακώσει
Κεραυνό κι αστραπή
Ελπίζει πια η ζωή μας στο θαύμα
Άγγελο της χαράς και εκδικητή αντάμα
Τους ανθρώπους που χωρίσαν πάλι να ενώσει
Πες ποιος πλανήτης σαν μαύρος μαγνήτης
Μας εξουσιάζει και μας εκτροχιάζει
Τα όνειρά μας κλέβει κρυφά
Πες μου ποια δίνη μας κρύβει την πρύμνη
Σε ποια μαύρα βράχια
Στης μοίρας τα δίχτυα οδηγεί
Dime, ¿qué mano en la carta del destino
derramó la tinta
y borra el puerto, borra el curso, los faros y la playa?
¿y la hoja negra de qué brújula
mostrará la esperanza
la expectación de una tierra incógnita?
Trueno y relámpago
de repente en el verano ignorante
el momento malo
como una serpiente, escorpión, cuchilla
se apresuró para envenenarla
Trueno y relámpago
nuestra vida ya espera al milagro
un ángel de alegría y la venganza también
para reunir la gente que están separados
Dime, ¿qué planeta como un imán negro
nos gobierna, nos saca de órbita
nos roba nuestros sueños en secreto?
Dime, ¿qué torbellino nos oscurece la popa?
¿En cuales rocas negras nos dirige
las redes del destino?
fcotrina © 12.03.2011