O amor de sangue
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει
και στην πέτρα
μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
(Οι τρεις πρώτες στροφές είναι μελοποιημένες).
O sangue de amor com oferecimento
e as alegrias impensáveis me sombreiam
rugem recobrindo com vento os homens
distante mãe, rosa imperecível
Em teu aberto mar com espera
Com bombardeios em três mastros e me joguei
meu pecado e eu tinha um amor
distante mãe, rosa imperecível
De julho algo dividido
a[os grandes olhos e dentro de meu ventre
a virgem vida, um momento se ilumina
distante mãe, rosa imperecível
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 13.03.2011