U pet do dvanaest
Στα μπαράκια που συχνάζουν οι παλιές αγάπες Στα κορμιά και τις ανάσες θα σ’ ανάζητώ Κάθε βράδυ μεθυσμένος με τις αυταπάτες Με ψυχές και με τσιγάρα θα σε συζητώ Στα μετέωρα όνειρά σου οι μικρές Ιθάκες Στα συντρίμια του μυαλού σου μπάινω μυστικά Φιλαράκι η ευτυχία μένει στις ατάκες Μια στιγμή δεν περιμένει φεύγει βιαστικά Στο παρά πέντε του έρωτα σφυρίζουνε τα τρένα Κουράζεται το όνειρο, πατάει τέρμα φρένα Γι’ αυτό κι απόψε μάτια μου συγχώρεσε κι εμένα Που σε λατρεύω μάταια, τρελά κι απελπισμένα Που σε λατρεύω μάταια, τρελά κι απελπισμένα Τρυφερη μελαγχολία όλες οι αναμνήσεις Ότι αγάπησα περνάει σαν αερικό Δε θα σου ξαναζητήσω λόγια κι εξηγήσεις Λίγο όνειρο ακόμα, έστω δανεικό Στο παρά πέντε του έρωτα σφυρίζουνε τα τρένα Κουράζεται το όνειρο, πατάει τέρμα φρένα Γι’ αυτό κι απόψε μάτια μου συγχώρεσε κι εμένα Που σε λατρεύω μάταια, τρελά κι απελπισμένα Που σε λατρεύω μάταια, τρελά κι απελπισμένα		U barovima u koje izlaze stare ljubavi u telima i dahu drugih, tražiću te svake večeri opijen obmanama s dušama, s cigarama, tražiću te U tvoje snove što lebde, male Itake u ruševine tvojih misli tajno ulazim drugar, sreća ostaje u forama i fazonima i ni tren ne čeka, odlazi u žurbi U poslednjim momentima ljubavi čuje se zvižduk vozova san se umara, i koči i zato i noćas, oko moje, oprosti mi što te zalud volim, ludački i očajnički što te zalud volim, ludački i očajnički Nežna melanholija, sva sećanja sve što sam zavoleo, prolazi kao priviđenje neću ti više nikad tražiti reči i objašnjenja samo još malo sna, pa nek je i pozajmljen U poslednjim momentima ljubavi čuje se zvižduk vozova san se umara, i koči i zato i noćas, oko moje, oprosti mi što te zalud volim, ludački i očajnički što te zalud volim, ludački i očajnički
neraidaBGD, Ivana © 03.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info