La red
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι		Cada vez que abres un camino en la vida no esperes a que la medianoche te encuentra Ten tus ojos abiertos en la noche y en la mañana porque siempre una red se extiende delante de tí Ten tus ojos abiertos en la noche y en la mañana porque siempre una red se extiende delante de tí Si alguna vez tú fueras capturado en su malla nadie podrá liberarte encuentra solo el fin del hilo y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo encuentra solo el fin del hilo y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo Esta red tiene nombres pesados que están escritos en un cuaderno sellado siete veces Otros lo llaman la infamia del sobremundo y otros los llaman el amor de la primera primavera. Si alguna vez tú fueras capturado en su malla nadie podrá liberarte encuentra solo el fin del hilo y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo encuentra solo el fin del hilo y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo
fcotrina © 09.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info