Mi cielo nublado
Περνάς μπροστά μου η αύρα σου με κυκλώνει, με προσγειώνει στο μηδέν. Θα `θελα να `μουν στο κορμάκι σου ζωνη, στο τραγουδάκι σου ρεφρέν. Έχεις φεγγάρι μου δυο μέτρα μπόι αλλά υπόγεια μυαλά. Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι μέσα από μαύρα γυαλιά. Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει. Η ερημιά το χέρι σου κρατάει και τι δε θα `δινα να έσβηνα τ’ αστέρι που σ’ οδηγάει, να `μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει. Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά γι’ αυτό κι εγώ παίρνω όρκο, τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά θα τον αφήσω στον τόπο. Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου. Όσο με διώχνεις άλλο τόσο με πεισμώνεις κι ας με τελειώνεις στο τερέν. Θα `θελα να `μουνα παλτό να μην κρυώνεις να σου ξορκίσω όλα τα δεν. Πώς να σε πείσω κούκλα μου δυο μέτρα μπόι, να σου γυρίσω τα μυαλά. Ούτε μιλιά, κοιτάς στον τοίχο το ρολόι μέσα απ’ τα μαύρα γυαλιά. Είσαι ένας δρόμος που ψυχή δεν πατάει πάντα μόνη, πάντα μόνη πάει. Η ερημιά το χέρι σου κρατάει και τι δε θα `δινα να έσβηνα τ’ αστέρι που σ’ οδηγάει, να `μουν αγέρι στα μαλλιά σου να φυσάει. Η αγάπη μάγισσα κινάει βουνά γι’ αυτό κι εγώ παίρνω όρκο, τον δράκο που έβαλες πριγκίπισσα να σε φυλά θα τον αφήσω στον τόπο. Συννεφιασμέ, συννεφιασμένε μου ουρανέ μια χαραμάδα στην καρδιά σου άνοιξέ μου.		Pasas delante de mí y tu aura me envuelve me aterriza en el cero Quiera estar un cinturón en tu cuerpo pequeño un estribillo en tu cancioncita Tienes, mi luna, dos metros de altura pero una mente subterranea no hablas miras a la pared el reloj mediante las gafas negras Eres una calle que nadie pisa siempre sola siempre va sola La soledad tiene tu mano qué no daría por apagar la estrella que te dirija para ser el viento que sopla en tu pelo El amor hechicera mueve las montañas Por eso yo juro, princesa que mataré el dragón que ponías guardarte Mi nublado, nublado cielo abre una raja por mí en tu corazón Cuanto más me ahuyentas más me obstinas incluso si me terminas en la cancha quiera que sea un abrigo para que tu no tengas frío para que exorcice todos tus noes ¿Cómo te convenza, mi muñeca de dos metros altura cómo devuelva tu mente? no hablas miras a la pared el roloj mediante las gafas negras Eres una calle que nadie pisa siempre sola siempre va sola La soledad tiene tu mano qué no daría por apagar la estrella que te diriga para ser el viento que sopla en tu pelo El amor hechicera mueve las montañas Por eso yo juro, princesa que mataré el dragón que ponías guardarte Mi nublado, nublado cielo abre una raja por mí en tu corazón
curros_mujer © 10.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info