Buveur de vin
Το κρασί δε με μεθάει όσο και να πιω κράσο πίνω κι είμαι εντάξει όπου κι αν βρεθώ το πρωί σαν κολατσίσω πίνω μιαν οκά κι άλλη μια το μεσημέρι θέλω τακτικά Τέσσερις μισές το βράδυ πρέπει για να πιω να `ρθω να σου πω γκρινιάρα πόσο σ’ αγαπώ Δεν ειν’ πολύ, όχι! δεν ειν’ πολύ κάνω κέφι και πετάω σαν το πουλί Τα κορόιδα που δεν ξέρουν να γλεντήσουνε θέλνε με τις λουκουμάδες να μεθύσουνε και στο δρόμο σαν με δούνε, με πειράζουνε κράσο ο ένας, κράσο ο άλλος μου φωνάζουνε Μα εγώ θα πίνω κράσο κούκλα μου χρυσή δεν φοβούμαι για να σκάσω από το κρασί Δεν ειν’ πολύ, όχι! δεν ειν’ πολύ κάνω κέφι και πετάω σαν το πουλί		Le vin, autant que j'en boive, ne me saoule pas Il me suffit d'en boire pour me sentir bien n'importe où Le matin, je déjeune avec mon litron et j'en veux un autre à midi et le soir, il me faut encore quatre demi-litres pour oser te dire, grincheuse, combien je t'aime Ce n'est pas trop, non ! ce n'est pas trop juste de quoi me donner des ailes Les petits joueurs ne savent pas faire la fête ils pensent qu'on s'enivre avec des sucreries Quand ils me croisent dans la rue, c'est pour me chercher noises Soiffard ! me dit l'un ; soiffard ! me crie l'autre Mais quand je bois du vin, ma poupée chérie je n'ai pas peur de crever d'avoir trop bu Ce n'est pas trop, non ! ce n'est pas trop juste de quoi me donner des ailes
Ηλιασ ο Γαλλος, Olivier Goetz © 10.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info