Dios abandona a Antonio
Σαν άξαφνα ώρα μεσάνυχτα ακουστεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες με φωνές την τύχη σου που ενδίδει πια τα έργα σου που απέτυχαν τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες μη ανωφέλετα θρηνήσεις προπάντων να μην γελαστείς μην πεις πως ήταν ένα όνειρο μάταιες ελπίδες τέτοιες μη καταδεχτείς σαν έτοιμος από καιρό σαν θαρραλέος σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλη πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο κι άκουσε με συγκίνηση αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα ως τελευταία απόλαυση τους ήσους τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου κι αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις		Cuando de repente en la medianoche se oye pasar una cuadrilla invisible con músicas exquisitas y con voces tu suerte, que ya se rinde tus obras que fracasaron los planes de tu vida que todos se demostraron como ilusiones no los lamentes inútilmente Sobre todo no te engañes y digas que fue un sueño no te dignes a esas esperanzas vacías como listo hace mucho tiempo como valiente como convenga a tí que mereciste una ciudad así acércate firmemente a la ventana y escucha con emoción pero no con las súplicas y las quejas de los cobardes como un placer último los sonidos los instrumentos exquisitos de la cuadrilla invisible y despídete de Alejandría que pierdes
curros_mujer © 19.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info