Noć prolazi
Φεύγει η νύχτα άλλο τι να περιμένω ξέρω πως κοντά μου δε θα’ ρθεις Να κλάψω θέλω όμως μέσα μου σωπαίνω πες μου δύο λόγια να χαρείς Λίγο μείνε απ’ το ψέμα σου κρατιέμαι θέλω στη φωτιά σου να καώ Απ ’ τις στάχτες πάλι θα ξαναγεννιέμαι μου φτάνει αυτό το λίγο για να ζω Και μοιάζει η αγάπη μ’ αγιάτρευτη πληγή που ποτέ δεν κλείνει κι έτσι σε αφήνει δίχως να σε λυπηθεί Άδεια η πόλη θεέ μου πως να το μαντέψω σε ποια αγκαλιά θα κοιμηθείς Αχ να μπορούσα μεσ’ τον ύπνο σου να πέσω μήπως στ’ όνειρό σου και με δεις Και μοιάζει η αγάπη μ’ αγιάτρευτη πληγή που ποτέ δεν κλείνει κι έτσι σε αφήνει δίχως να σε λυπηθεί		Noć prolazi šta više da čekam znam da mi nećeš doći hteo bih da zaplačem, ali u sebi ćutim kaži mi nešto, molim te Ostani malo držim se za tvoju laž želim u tvojoj vatri da izgorim iz pepela ću se opet roditi dovoljno mi je to malo da živim I ljubav liči na neizlečivu ranu koja nikad ne zaceli tako te ostavlja i ne žali! Prazan je grad Bože, kako da pogodim u čijem ćeš zagrljaju spavati ah, kad bih mogao u san da ti upadnem možda me vidiš I ljubav liči na neizlečivu ranu koja nikad ne zaceli tako te ostavlja i ne žali!
neraidaBGD, Ivana © 19.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info