1940
Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε μιαν ώρα
βάσταξες αδάκρυτη, μάνα Παναγιά.
Πόσα βόλια σπείρανε, γιε μου, σε μιαν ώρα
και σε μαρμαρώσανε στην ξερολιθιά.
Μέσα στα ερείπια στέκει σαν αηδόνα
το καταμεσήμερο και θρηνολογεί.
Κάλεσε το Χάροντα σε κρυφό αγώνα
πες και στη Χαρόντισσα να σε λυπηθεί.
Κάποια ξημερώματα σε μακρύ τραπέζι
θά ‘ρθουν να καθίσουνε μάνες και παιδιά.
Μέρα αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει
τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά.
How many lip years condensed within an hour
you tolerated tearless mother Panagia
How many bullets have they planted my son within an hour
And a marble stele you became against a stone field wall.
Among the ruins she stands like a nightingale
Mid day in the dead of noon weeping and lamenting
Come and challenge Charota to a secret duel
and ask of Charontissa to take pity of you
Some early morning daybreak by a long table
they will come and down will sit mothers and their offspring
A day of resurrection and the people will be playing
their many freedom songs for liberation
Mιλτος Mπ. © 09.12.2005