ne pričaj mi o letu
Δε φταίω εγώ, δε φταις εσύ μπορεί να φταίει το νησί μας μάγεψε, μας πήρε τα μυαλά Το μπλε της θάλασσας μεθάει το άσπρο των νησιών μας πάει μας έδεσε για πάντα μας κρατάει Σ’ αυτή την πόλη την τρελή πού να το είχα φανταστεί δεν είσαι αυτός που γνώρισα εκεί Θυμάμαι εκείνο το νησί που ο έρωτας για πάντα ζει κι εμείς οι δυο τον ζήσαμε μαζί Μη μου μιλάς για καλοκαίρια για ακρογιαλιές και αστέρια πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ’ αγαπάς Αλλού εσύ, αλλού εγώ δεν έχω χρόνο να σε δω βρισκόμαστε μονάχα Κυριακές Και είναι τόσο ειρωνικό πως μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ μας το θυμίζουν κάποιες διακοπές Μη μου μιλάς για καλοκαίρια για ακρογιαλιές και αστέρια πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ’ αγαπάς Αγάπες καλοκαιρινές που είστε τόσο δυνατές χαθήκατε στης πόλης τα στενά Η θύμησή σου δυνατή η παρουσία σου στεγνή στη σκόνη αυτού του δρόμου θα χαθεί Μη μου μιλάς για καλοκαίρια για ακρογιαλιές και αστέρια πες μου μονάχα πως κι εδώ το ίδιο μ’ αγαπάς		nisam kriva ja, nisi ni ti verovatno je krivo to ostrvo začaralo nas je, uzelo nam razum; plavetnilo mora opija, belina ostrva nam prija, zauvek nas je vezalo, drži nas; u ovom ludom gradu nisam ni mogla da zamislilim da nisi onaj koga sam tamo upoznala; sećam se tog ostrva gde ljubav večno traje, a nas dvoje smo to iskusili zajedno ne pričaj mi o letu, o plažama i zvezdama, reci mi samo kako me i ovde jednako voliš ti tamo, ja ovde, nemam vremena da te vidim, viđamo se samo nedeljom, i ironija je da nas na to što me voliš, i volim te, podsećaju samo odmori ne pričaj mi o letu, o plažama i zvezdama, reci mi samo kako me i ovde jednako voliš letnje ljubavi, koje ste, kao, tako jake, pogubile ste se u uskim gradskim ulicama, sećanje na tebe je jako, kad si tu, kao da nisi, i izgubiće se to u prašini ulice ove ne pričaj mi o letu, o plažama i zvezdama, reci mi samo kako me i ovde jednako voliš
belgrade © 15.05.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info