Не заклињи се
Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
Μη μιλάς
τα λόγια δε γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ’ αγαπάς
Μια ρωγμή κι έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
Μη μιλάς
δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
Τα λόγια που ζητάς
φύγανε
Μην ορκίζεσαι
μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ’ αγαπάς
μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα
που σκορπίσανε γύρω μου
δεν γυρνούν ξανά
απλά μ’ έναν όρκο
Δε γυρνούν ξανά
τα όνειρα για μας
Δε γυρνούν ξανά
τα σύννεφά μας δύσανε
Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
Μη μιλάς
οι άνθρωποι που φεύγουν
δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά
φύγανε
Пукотина светлуца у нашим очима,
Пукотина се отворила између нас.
Не говори,
Речи неће испунити ту празнину међу нама,
Не говори како ме волиш.
Пукотина, и уруши се живот,
У очима пукотина и постадосмо непријатељи.
Не говори,
Ноћ нема више путовања на која би ме водио,
Речи које тражиш,
Нестадоше.
Не заклињи се,
Не заклињи се око моје,
Немој ме волети,
Не труди се.
Толики снови,
Распршени око мене,
Неће се више вратити,
Тек само са једним обећањем.
Неће се више вратити.
Снови о нама,
Неће се вратити,
Облаци су нас заклонили.
Пукотина живи између нас,
Пукотина, а ти си са друге стране,
Не говори,
Људи када одлазе
Не говоре више,
Чак и ако би срце желело.
Одлазе.
zorank © 06.06.2011