Vivo (Zorbala')
Mέσα στους αιώνες περπατώ
τ’ άγιο πρόσωπό σου ψάχνοντας να βρω
που το ξέρω από χίλια χρόνια πριν
Θα σε αναγνώριζα παντού
μέσ’ τις μαύρες δίνες του καιρού, αφού,
της Eδέμ τον κήπο αφήσαμε μαζί
Zω από του κόσμου την αρχή
και σ’ αγαπούσα από `κει
προτού το φως να γεννηθεί
σ’ είχα δει
Zω, υπάρχω πριν από τη γη
σ’ ακολουθώ κάθε ζωή
και μέχρι ο χρόνος να σωθεί
θά `μαι `κει
Mέσα στης ψυχής σου τις στοές
της αγάπης σου οι μυστικές φωνές
να με κυνηγούν δεν πάψανε ποτέ
Δαίμονας και άγγελος τρελός
σ’ ήξερα πριν γίνει η πέτρα κι ο βυθός
ξέρω πως με ψάχνεις να με βρεις και συ
Cammino tra i secoli
cercando di trovare il tuo santo viso
che conosco da migliaia di secoli passati
Ti riconoscerei ovunque
nelle nere tempeste del tempo, da quando
abbiamo lasciato assieme il giardino dell'Eden
Vivo dall'inizio del mondo
e ti ho amato da allora
prima che la luce esistesse
ti avevo visto
Vivo, esisto da prima della terra
ti seguo in ogni vita
e sino a quando il mondo si salvera'
saro' li'
Nei portici della tua mente
le voci segrete del tuo amore
non smetteranno mai di darmi la caccia
Demone e angelo pazzo
ti conoscevo prima che pietra e abissi marini
esistessero so che stai cercando di trovarmi anche tu
roberto patritti, roberto patritti © 29.11.2005