Don't you cry
Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει
εμείς που ζούμε μοναχοί
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες
Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η απονιά δε μας τρομάζει
θα έρθει και για μας μια Κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες
Don't you cry and don't get saddened that it's getting dark
us that have lived poor men
the rain of the world doesn't affect us
us that live alone
Out houses are low
like desolate barracks
our summers are short
and the winters endless
Don't you cry and don't get saddened
us that have lived poor men
the cruelty of the world doesn't scare us
a Sunday will come for us
Out houses are low
like desolate barracks
our summers are short
and the winters endless
kzarog © 02.10.2011