The trains that left
Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;
Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά.
Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ’ η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.
The trains that went away
love took away from me.
Affairs of love and tears,
which fate put a mark on them?
Give me a hand to take a hold
to take a hold and stay afloat,
just a laugh, a smiling gaze
and my heart will resurrect .
The train has taken you
my bird, my shallow
The night has wrapped around you
and an orphan I am now, alone.
Mιλτος Mπ. © 06.12.2005