Ne možeš se navići na samoću
Πόσο να πιεις πόσα τσιγάρα να καπνίσεις Πόσο μπορείς ένα σπίτι αδειανό να συνηθίσεις Πόσο να βγεις πόσες βραδιές να ξενυχτίσεις Πόσες φορές τη μοναξιά σου θ’ αντέξεις να νικήσεις Δε συνηθίζεται η μοναξιά δε συνηθίζεται Αυτός που μένει μόνος του πονά και βασανίζεται Δε συνηθίζεται η μοναξιά δε συνηθίζεται Είναι μαρτύριο που μια ζωή θα συνεχίζεται Πόσο να πιεις πόσα τσιγάρα να καπνίσεις Πόσες στιγμές πες μου μπορείς από τη σκέψη να τις σβήσεις Πόσα να βρεις λόγια να πεις και να ζητήσεις Πόσες φορές τα δάκρυά σου θ’ αντέξεις να κρατήσεις		Koliko da popiješ koliko cigara da popušiš koliko možeš na praznu kuću da se navikneš koliko da izađeš koliko večeri da lumpuješ koliko ćeš puta podneti samoću da pobediš Ne možeš se navići na samoću, ne možeš onaj koji živi sam, pati i teško mu je ne možeš se navići na samoću, ne možeš mučenje je koje celog života traje Koliko da popiješ koliko cigara da popušiš koliko trenutaka kaži mi, možeš da izbrišeš iz misli Koliko reči da nađeš da izgovoriš i da zatražiš koliko puta da se suzdržiš suzu da ne pustiš
neraidaBGD, Ivana © 20.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info