Lascia perdere la messinscena
Ξέρεις πως μ’ αρέσουν και φοράς τα θαλασσιά
να `ρχεσαι σαν κύμα να μου παίρνεις την καρδιά.
Ξέρεις πως μ’ αρέσεις και γι’ αυτό με τυραννάς,
κάνεις πως δε θέλεις μα κοντά μου τριγυρνάς.
Άσε το νάζι
και έλα που βραδιάζει, έλα.
Άσε το πείσμα,
σ’ το λέω είναι κρίμα, έλα.
Φεύγουν και πάνε
τα νιάτα μας περνάνε.
Έλα να σ’ το πω πως σ’ αγαπώ.
Ξέρεις πως μ’ αρέσουν και τα κόκκινα φοράς,
σαν φωτιά μ’ ανάβεις που με καις και με πονάς.
Ξέρεις πως για σένα έχω χάσει το μυαλό,
κι όμως με παιδεύεις και με κάνεις σαν τρελό.
Sai che mi piace e ti vesti di blu marino
per arrivare come un'onda a prendermi il cuore.
Sai che mi piaci e per questo mi tratti male
agisci come se non volessi ma mi giri intorno.
Lascia perdere la messinscena
e vieni quando scende la sera, vieni.
Lascia perdere la testardaggine,
te lo dico che e' un peccato, vieni.
Va e se ne va
la nostra gioventu' passa.
Vieni che ti dico che ti amo.
Sai che mi piace e ti vesti di rosso,
come il fuoco mi accendi e mi bruci e mi fai male.
Sai che per te ho perso la testa,
eppure mi tormenti e mi fai diventare matto.
roberto patritti, roberto patritti © 27.12.2005