Peque tudo o que é seu
Τέρμα τα ψέματα, σε προκαλώ σε μάχη θέλω να λιώσουμε, κι ας γίνουν όλα στάχτη όταν τελειώσουμε, θα `μαστε εμείς μονάχοι μα ας αρχίσουμε, νόημα ο φόβος να `χει. Τέρμα τα ψέματα, σε προκαλώ απόψε μαχαίρια βλέμματα, τη λογική μου κόψε μέθυσα κι ένιωσα να `μαι θεός για λίγο πως έχω δύναμη και να `ρθω και να φύγω μια καρδιά που ξέρει μόνο ν’ αγαπά κι έχει μάθει να χτυπάει δυνατά έρωτα κοιτάμε, μη ρωτάς, χτύπα με. Παρ'τα όλα όλα δικά σου κάνε τη φωτιά μου φωτιά σου πάλεψέ με σώμα με σώμα κάνε με ό,τι θες λίγο ακόμα σου `χω τέτοια αγάπη μεγάλη που δε μοιάζει με καμιά άλλη τη ψυχή στα χέρια σου αφήνω όταν με κοιτάς εγώ σβήνω. Τέρμα τα ψέματα, είναι ο πόθος σφαίρα φίλα με αλύπητα, κάνε τη νύχτα μέρα μέθυσα κι ένιωσα να `μαι θεός για λίγο πως έχω δύναμη και να `ρθω και να φύγω μια καρδιά που ξέρει μόνο ν’ αγαπά κι έχει μάθει να χτυπάει δυνατά έρωτα κοίτα με, μη ρωτάς, χτύπα με.		Chega de mentiras , te provoco te duelo Quero derreter e se torna tudo estático quando terminamos, vamos estar sós mas se começamos, significa o medo que você tem Chega de mentiras, te provoco à noite facas à vista, que minha razão cortou bebi e senti que sou deus por pouco como tenho força para te encontrar e para fugir Um coração que sabe só amar e que aprendeu a bater forte paixão que olha, não pergunte, me palpita Tome tudo, tudo que é seu faça a minha luz, a sua luz luta de corpo contra corpo faça comigo o que você quiser por um pouco tenho por você algum amor ainda como não se mostra nenhum outro a alma na sua mão deixo quando você olha eu me apago Chega de mentiras, te provoco à noite facas à vista, que minha razão cortou bebi e senti que sou deus por pouco como tenho força para te encontrar e para fugir Um coração que sabe só amar e que aprendeu a bater forte paixão que olha, não pergunte, me palpita
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 25.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info