Leva-me ao ontem
Τους αγγέλους πάντα ονειρεύομαι αλλά, με τους δαίμονές μου ζω και υπάρχω τελικά Φοβάμαι μα να’μαι εδώ μπροστά φοβάμαι μα στα πόδια δε το βάζω πια Γύρνα με στο χθες σαν παλιά ταινία η ζωή μας να παίξει πλάνα με σιωπές μέχρι στο φιλί μας η ανάσα ν’αντέξει Έχεις βρει άλλη αγάπη ή μονάχος τριγυρνάς γη μου σαν το φεγγάρι γύρω απ’το όνειρο γυρνάς ο θυμός σου είναι άμυνα στον φόβο μη τυχόν και αισθανθείς χωρίς μια πατρίδα νικητής Έχουμε όλοι ευθύνες που αποφεύγουμε καλά μα μπροστά της κάποτε τις βρίσκει η καρδιά Με βέλη ο έρωτας χτυπά και θέλει να μη ζούμε εμείς μηχανικά		Os anjos sempre sonharam, mas com os teus demônios vivo e existo finalmente Temo mas estou aqui a frente temo mas nos pés me coloco Leva-me ao ontem como um velho filme a nossa vida joga disparos em silêncio talvez os nossos beijos que podem ser suportados pela respiração Tu encontrastes outro amor e só perambulas minha terra como minha lua giro pelo sonho tu rodeias a sua ira é defesa contra o medo sem uma pátria vencedora Temos todos responsabilidades que evitamos bem mas a frente talvez encontres um coração Com flechas o amor palpita e quer que não vivamos mecanicamente
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 28.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info