Il termine di Nerone (Kavafis)
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. "Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται." Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους. Τώρα στην Pώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο, αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξίδι αυτό, που ήταν όλο μέρες απολαύσεως — στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια ... Των πόλεων της Aχαΐας εσπέρες ... A των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων ... Aυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί, ο γέροντας ο εβδομήντα τριώ χρονώ.		Non si turbò Nerone quando udì il responso dell'oracolo di Delfi. "Che tema i settantatré anni". Ancora aveva tempo per gioire. Trent'anni aveva. Più che bastante è il termine che fissa il dio per occuparsi dei pericoli futuri. Adesso ritornerà un po' stanco a Roma, meravigliosamente stanco di questo viaggio, che è stato tutto di giorni di piacere - nei teatri, negli orti, nei ginnasi... Serate delle città d'Acaia... Ah, soprattutto il piacere dei corpi nudi... Così Nerone. Ed in Ispagna Galba aduna e addestra in segreto la spedizione, quel vecchio di anni settantatré.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 28.10.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info