Schwalbe
Λιώνουν τα χιόνια, ο ουρανός ανοίγει Από φως και χρώμα τώρα όλα γίνονται ξανά σπάει η καρδιά μου έτσι που γεμίζει τις εικόνες φέρνουν πίσω του Απρίλη τα πουλιά που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά Χάνονται οι μέρες, το σκοτάδι μένει μ’ ένα γέλιο στον καθρέφτη ταξιδεύω στα τυφλά αν είσαι αλήθεια έχω πια ξεχάσει τη σκιά σου κλέβουν πίσω του Απρίλη τα πουλιά που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά χελιδόνι που έχεις χαθεί Χάνω το βήμα, με τραβάνε οι δρόμοι δεν υπάρχουν τρόποι τώρα δεν υπάρχει γιατρειά σπάει η καρδιά μου μα είμαι εδώ ακόμα τ’ όνομα σου με ρωτάνε το Απρίλη τα πουλιά που έρχονται πάλι μα εσύ είσαι κάπου μακριά		Es schmilzt der Schnee, der Himmel öffnet sich jetzt wird wieder alles aus Feuer und Erde gebildet mein Herz zerbricht, während es sich füllt die Aprilvögel bringen die Bilder wieder sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg Es vergehen die Tage, die Dunkelheit bleibt mit einem Lachen im Spiegel verreise ich auf gut Glück wenn du echt bist, habe ich endlich vergessen die Aprilvögel stehlen deinen Schatten wieder sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg Schwalbe, die du verloren hast Ich lenke nicht den Schritt, die Straßen führen mich es gibt jetzt keine Möglichkeiten es gibt keine Heilung mein Herz zerbricht, aber ich bin noch da die Aprilvögel fragen mich nach deinem Namen sie kommen wieder, aber du bist irgendwo weit weg
lipsia © 10.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info