Звёздный свет

Θυμάμαι πάλι το αντίο το πικρό
και σαν αγρίμι πληγωμένο τριγυρνάω
είναι της μοίρας μου νομίζω το γραφτό
ότι αγαπάω να με κάνει να πονάω

Έχει μια αστροφεγγιά
και γυρνάω στον Βαρδάρη
και ρωτάω το φεγγάρι
ποιος Θεός να σ’ έχει πάρει

Έχει μια αστροφεγγιά
και πονάει η καρδιά μου
γιατί μ’ άφησες να ζω
μόνος μες στα όνειρά μου

Έχω κρατήσει τα δικά σου σ’ αγαπώ
και την ζωή μου δεν μπορώ να συνεχίσω
τις αναμνήσεις μου να σβήσω προσπαθώ
μα είναι αδύνατον μακριά σου εγώ να ζήσω

Έχει μια αστροφεγγιά
και γυρνάω στον Βαρδάρη
και ρωτάω το φεγγάρι
ποιος Θεός να σ’ έχει πάρει

Έχει μια αστροφεγγιά
και πονάει η καρδιά μου
γιατί μ’ άφησες να ζω
μόνος μες στα όνειρά μου


Вспоминаю опять "прощай!" горькое
и словно зверь раненый брожу,
это судьбой моей, думаю, предначертано:
всё, что я люблю, заставляет меня страдать.

Есть звёздный свет
и я возвращаюсь к Вардару
и спрашиваю луну:
"какой Бог тебя забрал?".

Есть звёздный свет
и болит моё сердце,
потому что ты меня оставила жить
лишь в моих мечтах.

Я удержал твоё "я тебя люблю"
и мою жизнь не могу продолжать,
воспоминания мои погасить пытаюсь,
но это невозможно вдали от тебя я, чтобы жил.

Есть звёздный свет
и я возвращаюсь к Вардару
и спрашиваю луну:
"какой Бог тебя забрал?".

Есть звёздный свет
и болит моё сердце,
потому что ты меня оставила жить
лишь в моих мечтах.

Panselinos © 12.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info