Spusti se, Bože, niže
Έφυγε και πήρε όσα είχα κι όλους μου τους λόγους που υπήρχα μ’ άφησε σαν σπίτι ρημαγμένο σε βαρύ χειμώνα εκτεθειμένο Και γυρεύω μες στην μοναξιά μου κάποιον για ν’ ακούσει την καρδιά μου Κατέβα Θέε μου χαμήλα κρατά μου απόψε συντροφιά έχω ανάγκη ένας φίλος να με νιώσει Μην με κοιτάς από ψηλά πες μου ποια είναι η γιατρειά όταν τα μάτια που αγαπάς σ’ έχουν προδώσει Έφυγε και πήρε όσα είχα κι άπλωσε παντού τη μαύρη νύχτα της ζωής μου έσβησε τα φώτα στης αβύσσου μ’ άφησε την πόρτα Να γυρεύω μες στην ερημιά μου κάποιον να του πω τα βάσανά μου Κατέβα Θέε μου χαμήλα κρατά μου απόψε συντροφιά έχω ανάγκη ένας φίλος να με νιώσει Μην με κοιτάς από ψηλά πες μου ποια είναι η γιατρειά όταν τα μάτια που αγαπάς σ’ έχουν προδώσει		Otišao je uzeo sve što sam imala I svaki moj razlog što postojim Ostavio me je kao porušenu kuću Izloženu teškoj zimi I tražim u mojoj samoći Nekog da čuje moje srce Spusti se, Bože, niže Pravi mi večeras društvo Treba mi da me oseti jedan prijatelj Ne gledaj me s visine Reci mi koji je lek Kada su te oči koje voliš izdale Otišao je i uzeo sve što sam imala I svuda je rasuo crnu noć Ugasio je svetla mog života Ostavio me je na vratima ponora Da tražim u mojoj pustinji Nekog da mu kažem o mom mučenju Spusti se, Bože, niže Pravi mi večeras društvo Treba mi da me oseti jedan prijatelj Ne gledaj me s visine Reci mi koji je lek Kada su te oči koje voliš izdale
anchee89 © 12.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info