Sua haluan
Σαν το παλιό κρασί, η αγάπη σου κι απόψε με μεθά μες τα χέρια σου φωλιάζω Γεμίζουν οι στιγμές με το χρώμα των ματιών σου μαγικά Έλα πάρε με ξανά Μάτια μου κράτα με στο πλάι σου για πάντα εδώ κι άσε με στο’ όνειρο που έχτισες να ζω Σε θέλω, το ξέρεις, τι πιο αληθινό στην άκρη του κόσμου θα ‘ρχόμουν να σε βρω Αγάπη μεγάλη, αγάπη δυνατή στο γέλιο στο δάκρυ… Κομμάτι θα ’σαι πάντα δικό μου στο σώμα, στην ψυχή, στο μυαλό μου… Ο χρόνος σταματά στο φιλί που δίνει ανάσα στο κορμί και διψάει η αγκαλιά Αχ να ’μουν άνεμος να τύλιγα το σώμα σου Να ’μουν βροχή να σου χαϊδεύω τα μαλλιά		Kuin vanha viini, rakkautesi tänäänkin mut juovuttaa käsiisi pesin Täyttyvät hetket maagisten silmiesi värillä Tule ota mut taas Rakkaani pidä mut vierelläsi aina tässä ja päästä mut uneesi jonka rakensit elääkseni Sua haluan, sen tiedät, mitä todellisempaa maailman ääreen tulisin sut löytääkseni Rakkaus suuri, rakkaus vahva naurussa kyynelessä... Muruseni olet aina omani ruumiissani, sielussani, mielessäni... Aika pysähtyy suudelmassa joka antaa hengen ruumiille ja janoaa syli Ah olisinpa tuuli kietoakseni vartalosi Olisinpa sade hyväilläkseni hiuksiasi
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 12.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info