O desejo sem colunas
Βρήκα την άκρη ενός γιαλού
να χτίσω ένα παλάτι
το λύγισε ο άνεμος
και το `φαγε τ’ αλάτι.
Μιλάω στο χώμα που πατώ
μ’ αυτό δεν έχει στόμα
ν’ αποκριθεί για το σεβντά
που με παιδεύει ακόμα.
Θάλασσες, πόλεις και βουνά
πέρασα για να φτάσω
τον πόθο τον αστύλωτο
και να τον ξεπεράσω.
Μιλάω στο χώμα που πατώ
μ’ αυτό δεν έχει στόμα
ν’ αποκριθεί για το σεβντά
που με παιδεύει ακόμα
Achei que a borda de uma costa
para construir um palácio
dobrar o vento
e ela comeu o sal.
Digo no chão onde ando
mas isso não tem boca
a responder por
onde luta ainda
Mares, cidades e montanhas
passam para eu começar
o desejo sem colunas
e acabar com ele.
Digo no chão onde ando
mas isso não tem boca
a responder por
onde luta ainda
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 12.02.2012