Fine estate
Ένα γράμμα για το δόλιο του πατέρα για τη μάνα του που λιώνει από καημό τα όνειρά του όλα τα σκόρπισε μια σφαίρα ήταν μόνο, μόνο είκοσι χρονών Ήταν τέλη καλοκαιριού, ημέρα αποφράδα και στον αέρα ακούστηκε το ζήτω η Ελλάδα Το σώμα του παλικαριού σωριάστηκε στο χώμα μα η ψυχή του ελεύθερη εδώ πλανιέται ακόμα Το `χε πια από καιρό αποφασίσει η ζωή του γκρίζος ουρανός τη στερνή του την πνοή ήταν ν’ αφήσει μα η καρδιά του βράχος ήτανε σωστός Ήταν τέλη καλοκαιριού, ημέρα αποφράδα και στον αέρα ακούστηκε το ζήτω η Ελλάδα Το σώμα του παλικαριού σωριάστηκε στο χώμα μα η ψυχή του ελεύθερη εδώ πλανιέται ακόμα		Una lettera per il suo povero padre per sua madre che si scioglie dal dolore Tutti i suoi sogni li ha dissolti una pallottola aveva solo, solo vent'anni Era fine estate, un giorno maledetto e nell' aria si serntiva il "viva la grecia" il corpo del prode cadde al suolo ma la sua anima peregrina libera ancora qui Lo aveva ormai deciso da tempo la sua vita era un cielo grigio stava lasciando il suo ultimo respiro ma il suo cuore era saldo come una pietra Era fine estate, un giorno maledetto e nell' aria si serntiva il "viva la grecia" il corpo del prode cadde al suolo ma la sua anima peregrina libera ancora qui
Alessio Miranda © 18.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info