Колокольни

Στα μυστικά του έρωτα
με ταξιδεύεις φως μου
και βγαίνω μες στα ξέφωτα
και τις χαρές του κόσμου
καινούργιος κι αναμάρτητος
σαν να μην έχω ζήσει
λες κι ο καιρός ο άδικος
να μ’ έχει λησμονήσει.

Στα πιο ψηλά καμπαναριά
του κόσμου μ’ ανεβάζεις
κι από δωμάτια κλειστά
στον ουρανό με βγάζεις.

Στα χέρια σου τα δίκοπα
τους φόβους μου θα ρίξω
γιατί από σένα τίποτα
δεν έχω πια να κρύψω.

Στα πιο ψηλά καμπαναριά
του κόσμου μ’ ανεβάζεις
κι από δωμάτια κλειστά
στον ουρανό με βγάζεις.


К тайнам любви
отправляешь меня в путешествие, свет мой,
и пробираюсь сквозь поляны
и радости мира,
новый и безгрешный,
словно бы не жил,
как будто время несправедливое
меня позабыло.

На самые высокие колокольни
мира ты меня поднимаешь
и из комнат запертых
на небо меня выводишь.

В твои руки обоюдоострые
мои страхи брошу,
потому что от тебя ничего
уже не скрываю.

На самые высокие колокольни
мира ты меня поднимаешь
и из комнат запертых
на небо меня выводишь. ( χ4 )

Panselinos © 19.02.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info