Madre, manna del cielo (L. Papadopoulos)
Μάνα, το μάννα τ’ ουρανού, δέντρο του παραδείσου
στη ρίζα του ψηλού βουνού φύτεψα την ευχή σου
Κι απ’ την ευχή που φύτεψα, βγήκε στο φως μια βρύση
κι απ’ τα σκοτάδια γύρισε πουλί να κελαηδήσει.
Μάνα, το μάννα τ’ ουρανού κι όνειρο που δε σ’ έχει
στείλε μου πάλι μιαν ευχή, ο πόνος μου ν’ αντέχει
Madre, manna del cielo, albero del paradiso
ai piedi dell'alto monte piantai la tua preghiera.
E dalla preghiera che piantai venne di luce una fontana
e dall'oscurità tornò un uccello a cinguettare.
Madre, manna del cielo e sogno che non ti occupa
mandami una preghiera ancora, per reggere al mio dolore.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 09.10.2012