Љубави моја
Πέφτω στη σιωπή
και το φως θα μπει
Πάει ξημέρωσε
πάλι με ξέχασες εσύ
Με καφέ πικρό
και μυαλό νεκρό
Μόνος μου μιλάω
και γιατί ρωτάω, γιατί
Πάλι θα `ρθεις στα ξαφνικα μ’ ένα χαμόγελο
πάλι θα πεις τόσο γλυκά με ύφος ένοχο
Γεια σου μωρό μου, ήρθα πόσο μου’ λέιψες
Και πάλι ψεύτικα θα πεις "Σ’ αγαπώ" αγάπη μου
και πάλι μόνος στη σιωπή θα βρεθώ αγάπη μου
Και πάλι ψεύτικα θα πεις "Σ’ αγαπώ" αγάπη μου
Μα έχω αδύναμη ψυχή
και σε λατρεύω μια ζωή
και με τελειώνει ένα γιατί αγάπη μου
Πέφτω στη σιωπή
κι ούτε μια φωνή
Μόνο η σκέψη σου
κάθε λέξη σου πληγή
Με καφέ πικρό
και μυαλό νεκρό
Πάει χάνομαι
σε σένα πιάνομαι εγώ
Нестајем у тишини
А појавиће се светлост
Опет је свануло
Опет си ме ти заборавила
Уз горку кафу
И мртвим умом
Сам са собом причам
И питам "Зашто, зашто"
Опет ћеш доћи изненада са једним осмехом
Опет ћеш рећи тако слатко, у стилу кривца
Здраво, душо, дошла сам, колико си ми недостајао...
И опет ћеш лажно рећи "Волим те", љубави моја
И опет ћу се сам наћи у тишини, љубави моја
И опет ћеш лажно рећи "Волим те", љубави моја
Али, ја имам нејаку душу
И обожавам те целог живота
И убија ме једно "Зашто", љубави моја
Нестајем у тишини
А нигде ни гласа
Само мисао о теби
Свака твоја реч је рана
Уз горку кафу
И мртав ум
Губим се
За тебе се хватам ја
anchee89 © 09.10.2012