Festa bizzarra
Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα παράξενη γιορτή Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα παράξενη γιορτή Με γλυκό κουταλιού και στη θλίψη δωμάτιου παλιού μάνα εγώ θα σε δω όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα παράξενη γιορτή Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες παράξενη γιορτή		Ho ballato da solo a quello che ho sognato vita strana, ti ho sempre accettata brindisi ufficiale a tutti i fasulli festa bizzarra A quello cui mi legai e da cui mi staccai a quello che amai ed a cui non riuscii a quello che rifiutai e a quello che regalai festa bizzarra Con un dolce al cucchiaio e nel dolore di una stanza vecchia madre, io ti vedrò tutto è svanito e tutto è proprio qui Ho vergato un monologo sulla finestra poi ho riso, ho camuffato le lacrime degli anni che si sono esauriti, degli anni che ho tumulato festa bizzarra Il vento porta via giornate e reminiscenze e te stessa che te ne andasti senza baciarmi Un autunno ti piegasti come se fossi una spiga festa bizzarra
Chris_firenze © 11.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info