Castaway
Αυτή τη νύχτα θα τη ζήσω
σα ναυαγός σ’ ένα νησί,
χωρίς ελπίδα να γλιτώσω,
αφού το θέλησες εσύ.
Είσαι η πείνα που με τρώει,
είσαι η δίψα στο κορμί,
είσαι παραίσθηση και τρέλα,
και το αλάτι στην πληγή.
Αυτή τη νύχτα θα τη ζήσω,
σα νά `μαι αυτός που αγαπάς,
κι εσύ στη θέση τη δική μου,
όπως εγώ θα με ζητάς.
I will live this night
like a castaway in an island
without a hope to escape
since that is you wished for
You are the hunger devouring me
you are the thirst that torments my body
you are a hallucination, an object of madness
you are the salt in my wound
I will live this night
just if I were the one you love
and you, finally in my place,
will ask for me like I do
Sandrine, Αλεξανδρα © 12.10.2012