Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Мы все здесь
Мы все здесь

Έμεινα μόνος μου και μίλαγα
σ’ ένα φανταστικό ακροατή
τη μοναξιά μου παραφύλαγα
να μη με κλείσει μες το ψεύτικο κελί

Τ’ αυτί μου βούιζε
και πάντα πίστευα πως κάποιος τώρα θα με μελετάει
κάτι καθάριζε απ’ έξω χάραζε
ας μείνει ατέλειωτη η γραφή κι ας πάει

Είμαστε όλοι εδώ
αόρατοι και ορατοί
είμαστε όλοι εδώ
γραμμένοι στο βράχο με χρυσή γραφή

Με πήρε η νύχτα σου
και συ μου κλεψες μια ανάσα και κοιμήθηκες
όλοι μες τ’ όνειρο δεν τους λυπήθηκες
όποιος γλιτώσει κι όποιον πιάσεις μες τα δίχτυα σου
απών στη δίκη μου, το δεκανίκι μου
πόσα χρόνια στο κελί θα μπαινοβγαίνω
θέλω το σπίτι μου, δίνω το νοίκι μου
για πάντα μόνος μου να ζω και να πεθαίνω
ορχήστρα της σιωπής, χορεύω ξημερώματα
μες της αυγής τα χρώματα.


Я остался один и говорил
одному воображаемому слушателю,
своё одиночество подстерегал,
чтобы оно меня не заперло в мнимой тюремной камере.

В моём ухе звенело
и я всегда верил, что кто-то теперь будет обо мне думать,
что-то прояснялось снаружи, вырисовывалось,
пусть останется незаконченным письмо, пусть даже прошло.

Мы все здесь,
невидимые и видимые;
мы все здесь,
записанные на скале золотым письмом.

Меня забрала твоя ночь,
и ты украла у меня дыхание и уснула.
Все - во сне, ты их не пощадила,
те, кто спасся и те, кого ты поймала в свои сети.
отсутствующий на моём суде, мой посох,
сколько лет в моей келье я буду сновать туда-сюда?..
Я хочу свой дом, плачу свою аренду,
навсегда один, чтобы жить и умирать.
Оркестр тишины, я танцую на рассвете,
в утренней зари красках.

Panselinos © 13.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info