Zamisli
Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Είμαστε στο παρά πέντε καρδιά μου
Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Τώρα που λες θα φύγεις, χάνω τα φτερά μου
Φαντάσου
Την ώρα που θα πίνω στην υγειά σου
Και θα `ναι το ποτήρι μου
ένας μικρός σεισμός
Φαντάσου
Να κρέμομαι απ’ τα χείλη τα δικά σου
Και μες στα μαύρα μάτια σου
να φέγγει ο χωρισμός
Αν το τέλος έχει ώρα ακριβώς
Πώς θα ακούσω εκείνο το "γεια σου"
Πώς θα δω να γίνονται καπνός
Όλα αυτά τα χρόνια που έζησα κοντά σου
Φαντάσου
Την ώρα που θα πίνω στην υγειά σου
Και θα `ναι το ποτήρι μου
ένας μικρός σεισμός
Φαντάσου
Να κρέμομαι απ’ τα χείλη τα δικά σου
Και μες στα μαύρα μάτια σου
να φέγγει ο χωρισμός
Ako kraj ima određeno vreme
srce, ostalo nam je još pet minuta
ako kraj ima određeno vreme
sad kad kažeš da ćeš otići, gubim krila
Zamisli
momenat kad ću piti u tvoje zdravlje
i čaša će moja biti
kao mali zemljotres
Zamisli
kako strepim u očekivanju šta ćeš reći
a u tvojim tamnim očima
već se razaznaje rastanak
Ako za kraj postoji tačno vreme
kako da čujem "zbogom"
kako da gledam dok se pretvaraju u prah
sve ove godine koje smo proveli zajedno
Zamisli
momenat kad ću piti u tvoje zdravlje
i čaša će moja biti
kao mali zemljotres
Zamisli
kako strepim u očekivanju šta ćeš reći
a u tvojim tamnim očima
već se razaznaje rastanak
neraidaBGD, Ivana © 14.10.2012