¡Suaves labios míos rojos!
Το μυγδαλάκι τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα
και το `δωσα σ’ ένα πουλί
σ’ ένα άσπρο περιστέρι
να τρέξει να στο φέρει.
Κόκκινο, κόκκινο,
κόκκινο γλυκό μου στόμα,
κόκκινο γλυκό μου στόμα,
δε σε φίλησα ακόμα.
Μα το πουλί πληγώθηκε
και δε σου φανερώθηκε
και η αγάπη μου για σε
κρυφή θα μένει για πάντα
φτωχή καρδιά νταγιάντα.
Κόκκινο, κόκκινο,
κόκκινο γλυκό μου στόμα,
κόκκινο γλυκό μου στόμα,
δε σε φίλησα ακόμα.
Casqué un almendruco
y dentro te dibujé.
Se lo di a un pajaro,
a una paloma blanca;
para que volara a llevártelo.
¡Suaves, suaves
suaves labios míos rojos,
suaves labios míos rojos,
aún no os he besado !
Mas el pájaro se hirió
y no se te presentó.
Y mi amor por ti
permanecerá siempre escondido.
¡Aguanta, desdichado corazón!
¡Suaves, suaves
suaves labios míos rojos,
suaves labios míos rojos,
aún no os he besado !
Avellinou © 14.10.2012