Стакло
Εχω γεμίσει καπνό τα όνειρά μου λείπεις απόψε και είναι η σειρά μου να κλάψω Ο κόσμος μου είναι ένα άδειο μπουκάλι γυαλί έχω γίνει που ράγισε πάλι γυαλί έχω γίνει που ράγισε πάλι Φοβάμαι ναι φοβάμαι ότι όσο ακόμα σε θυμάμαι πως θα πέσω και θα σπάσω σε κομμάτια αν σε χάσω κι ίσως να ξανακολλήσω μόνο αν γυρίσεις πίσω κι έτσι πιο πολύ θα σ’αγαπήσω Εχω γεμίσει σκιές την καρδιά μου λείπεις μωρό μου και είναι η σειρά μου να κλάψω Το ξέρω απόψε πως είσαι με άλλη γυαλί έχω γίνει που ράγισε πάλι γυαλί έχω γίνει που ράγισε πάλι και φοβάμαι ναι φοβάμαι ότι όσο ακόμα σε θυμάμαι πως θα πέσω και θα σπάσω σε κομμάτια αν σε χάσω κι ίσως να ξανακολλήσω μόνο αν γυρίσεις πίσω κι έτσι πιο πολύ θα σ’αγαπήσω		Своје снове сам испунила димом Ниси ту вечерас и мој је ред да плачем Мој свет је једна празна флаша Постао је стакло које се опет разбило Постао је стакло које се опет разбило Плашим се, да, плашим се Да ћу, све док те памтим Пасти и да ћу се сломити На комаде ако те изгубим Можда се и опет саставим Само ако се вратиш И тако ћу те још више заволети Своје срце сам испунила сенкама Недостајеш ми, душо и мој је ред да плачем Знам да си вечерас са другом Постала сам стакло које се опет разбило Постала сам стакло које се опет разбило Плашим се, да, плашим се Да ћу, све док те памтим Пасти и да ћу се сломити На комаде ако те изгубим Можда се и опет саставим Само ако се вратиш И тако ћу те још више заволети
anchee89 © 14.10.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info