Ponekad
Βγαίνω, ξενυχτάω και για σένα δε ρωτάω,
φίλους έχω και σε σβήνει ο καιρός.
Όμως κάτι ώρες δεν αντέχω σε θυμάμαι,
δε κοιμάμαι, νιώθω άδειος και μισός...
Ώρες ώρες με πιάνει μια τρέλα να σε συναντήσω.
Ώρες ώρες μου λείπεις και θέλω να τηλεφωνήσω.
Όμως είμαστε πια χωρισμένοι,
μες την ίδια την πόλη δυο ξένοι.
Για το σώμα που σε περιμένει δεν έχεις πια ώρες...
Βγαίνω, σχέσεις κάνω τη ζωή μου δεν τη χάνω,
δε μου λείπεις και με μένα απορώ.
Όμως κάτι ώρες με πειράζει που `χεις φύγει,
το δωμάτιο με πνίγει, δεν μπορώ...
Izlazim po celu noć, za tebe ne pitam
Imam prijatelje, i vreme te briše
Ali, nekad ne mogu da izdržim, mislim na tebe
Ne spavam, osećam se kao da sam prazan i polovičan
Ponekad me uhvati ludilo da te sretnem
Ponekad mi nedostaješ i želim da te pozovem
Ali, mi smo sada razdvojeni
Dva stranca u istom gradu
Za telo koje te čeka, više nemaš vremena...
Izlazim, imam veze, svoj život ne gubim
Ne nedostaješ mi i sam sebi se čudim
Ali, ponekad me muči što si otišla
Soba me guši, ne mogu...
anchee89 © 15.10.2012