Куда год да идем
Όσες φορές κι αν έχω φύγει
πάντα κάτι με πνίγει
κάτι με χαλά
όσες φορές κι αν έχω νιώσει
πως όλα έχουν τελειώσει
αρχίζουνε ξανά
Όπου και να πάω
πάντα εδώ γυρίζω χάνομαι
όπου και να πάω
πάντα εδώ
ό,τι και να πω
πάλι από σένα, πάλι πιάνομαι
ό,τι και να κάνω
ό,τι κι αν πω
Είναι τα βράδια μου μακριά σου
πιο μαύρα απ’ τα μαλλιά σου
τα μαύρα σου μαλλιά
είσαι δροσούλα στα όνειρά μου
φωτιά μες στην καρδιά μου
κι ο κόσμος μια σταλιά
Колико год пута да сам одлазио,
увек ме је нешто гушило,
нешто ми није давало мира.
Колико год пута да сам осетио
да је свему крај,
кренуло је из почетка.
Куда год да идем,
увек се овамо вратим, изгубим се,
Куда год да идем,
увек овамо
Шта год да кажем,
опет је о теби,
Шта год да радим,
Шта год да кажем
Моје су ноћи далеко од тебе
тамније од твоје косе,
твоје црне косе.
Освежаваш ми снове,
у срцу палиш ватре,
а свет је тако мали.
τυχερούλα © 27.10.2012