La ballata di un quietista (Alkis Alkeos)
Πώς να κοπάσει ετούτη η τρικυμία
τα κύματά της με καταζητούνε
φορούν οι φίλοι πορφυρό μανδύα
με ρούμι οι βοριάδες με κερνούνε
Στον όλμο εκεί υπνοβάτης βλαστημάει
και τρώει ένα κουκούρι σκεφτικός
έφυγε απ’ την καρδιά μου ο πανικός
και γελαστός την πόρτα μου χτυπάει
Άλογο ατίθασο μακριά με φέρνει
στων κυνηγών του χρόνου την αυλή
ο πυρετός τους την ζωή μου παίρνει
και τ’ άλογό μου τρέπει σε φυγή
Η τρικυμία ποτέ δε θα σβηστεί
για μιαν ανεξιχνίαστην αιτία
καρφώθηκα σε όμορφη εξορία
το πέλαγο καρφί μου και σφυρί
Come fare a placare la buriana
le sue onde danno la caccia a me
gli amici si son messi mantelli porporini
le ventate mi spingono a offrirmi un rum
Lì al mortaio un sonnambulo bestemmia
e pensosamente ingoia pinocchi
il panico se n'è andato dal mio cuore
e ridendo bussa alla mia porta
Un indomito cavallo mi porta via lontano
nel cortile dei cacciatori di tempo
la loro febbre mi porta via la vita
e il mio cavallo li volge in fuga
La buriana mai si placherà
per una insondabile ragione
mi sono inchiodato a un bell'esilio
il mare è il mio chiodo e il mio martello
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 25.11.2012